Bakara süresinde gayb konusu geciyor. Gayip bizlerin görmedigi durumlardir. Duyabilmek, görebilmek vs. gibi duyularimiz bizlerin görmedigi seyleri de vardir mesela gözümüzle gördügümüz isik o nesneyi görmemiz icin nasil bir isik hizi ile beynimize sinyal verip görmemizi sagliyor bunu görmüyoruz. Kullagimizla duydugumuz seslerin nasil kullagimiza ses titresimleri ile bizim beynimize sinyal verip kullagimizin duymasini sagliyor. Iste bunlar gayblardan biridir. Bazen gördügümüz sandigimiz seyleri göremeyiz hissedemeyiz, duyamayiz, dokunamayiz. Allah herseyi görür bilir biz kullar da okuyarak, düsünerek, arastirarak, analiz ederek fikir sahibi olur ve görüs sahibi oluruz. Her acidan bakabilmek icin meta bilisim beceriye sahip olabilmek gerek. Bir sinif topluluguna ögretmen sorar simdi bir fil düsünün. Sinif düsünür bir fili gözlerinde canlandirirlar. Ôgretmen sorar nasil bir fildi diye. Herkes farkli farkli cevap verir. Insanin zihninde nasil bir resim varsa ve duygularini, fikirlerini nasil bir fil yansitiyorsa onu söylerler iste insanlar da böyledir. Herzaman farkli acidan bakarlar. Birbirine benzemezler. Zit karakterlerdir. Dünya bakislari, idolojileri, fikirleri düsünceleri, sosyal cevrede edindikleri etkilesimlerle kazandiklari bilgileri sirt cantlalarinda gecmisten buyana tasirlar ve geleceklerine yönelik bu yönde davranirlar. Kendi secimleri, kendi fikirleri, kendi kararlaridir. Mantikli düsünme tarzi yada mantiksiz kisiye bagli bu.
Bazi insanlarin gözlerinde perde vardir. Baktigini göremezler. Gördüklerini dogru sanirlar ama at gözlükleri ile baktiklari durumlar, ya bugun yada yarin hatalarini görmelerini saglar. Bu durumlar her insan kesiminde olmustur. aile arasi, kardesler arasi gibi baktigini ayni görmezler. Eslerin fikir farkliligi gibi baktigini ayni görmez.
Bakis acilari illetisim catismalarina zemin hazirlar. Ortak degerlerde yasamayan insanlar görüs ve fikir farkliliklarindan dolayi huzursuzluk yasar ve mutsuz olurlar. Kisacasi bu dünya düzenin de herkes kendi acisindan görür. Bakis acisi tek yönde tutan insan illetisim esnasinda karsi tarafi empati kurmaz. Her acidan bakabilmek, lazim nesnelere, durumlara, olaylara. Her acidan düsünebilmek ve hissedebilmek lazim. Zihnimizi ve duyullarimizi acik tutmamiz lazim. Bu dünya da varolus nedenimizi anlamamiz icin Allah bizlere akil, fikir ve mantik vermistir. Bu bizlere verilmis olan nimeti zihimizi aklimizi iyi egiterek fikirlerimizi gelistirerek insanlarla uzlasarak Bakis acimizi bu yönde düsünebilmek, idrak edebilmek akletmeye, karar vermeye sebep olan düsünmeye sevk edecektir.
Bu yukardaki resim gibi hangi acida duruyorsan onu görürsün . Bi taraftan bakarsan duvara kare yansiyor diger tarafta durarsan yuvarlak yansiyor duvara. Sabit kalirsan, Inat edersen, arastirirken sadece bu aci dogru dersen ozaman yanilmis olursun. Bazen bilmedigin etrafta dolasmak, kesf etmek, keyif alarak yeni seyler ögrenmek ve ufkunu acmak gereklidir. Bunu yapabilmek icin de arastirma kulturunu gelistirmek gerekir. Arastirma kültürünü Sabit kilar tek acidan bakarsak , yeni fikirlere yeni görüslere yadirgaci olursak, empati kurmamiz zorlasir. ve baskasinin görüslerini anliyamayiz. Bu yüzden özbilincli olmakla baslar hersey ama etrafini da bir bakmak lazim. Yunus Emre nin Hakki arayisi gibi, gezip dolasip aradgini bulmasini istemesi gibi. Insanlar da bilgiyi ararken Bakis acilarini oturduklari yerden bakarak degilde kesife cikarak, arastirarak , gezerek, yeni kültür ve insanlar taniyarak ögrenecektir.
