Büyüklere saygi, kücüklere sevgi

Monday, October 30, 2017
Dertsiz insan yok hic. Günümüz de kücükler de dertli, stressli, sikintili, büyükler de ayni.  Usaniriz sikiliriz canimizdan bezeriz, dert icinde dertler arariz ve buluruz. Bir siginak arariz kendimize. Huzur arariz. Aranip dururuz ya iste genclik ve yaslilik böyle.

Büyüklere saygi, kücüklere sevgi deriz ama Bir diken batar her adimlarimizda büyükden kücüge kücükten büyüge. Bu bir generasyon farkiydi bu. Nasil cagre bulsak bilemedik.

Bu bir tarihi farkti. Bu bir kultürel farkti. Bu bir sosyal farkti. Her konuda bir diken batirdik yüreklerimize. Kacar olduk birbirimizden. Bazen Konusamadik anlasamadik. Bazen konustuk anlastik.

Zamanlar kisaldi sanki. Günler kisaldi yetisemez olduk birbirimize. Ne büyük kücüge ne kücük büyüge sevgisi saygisi kaldi. Seytani sevindirdik. Perisan oldu gönüller yürekler. Insanlar sevgilerini güvercinin mektupla sevgi gönderdigi gibi uzaklastilar.Yakinlar uzaklasti. Uzaklar yakinlasti. Ôyle bir teknoloji cagindayiz ki hersey karisti. Dört duvar arasinda kapandi. Güvercin özgür ruhu gibi uzaklasmak istedi genc. Sen kücüksün dedi büyük. Daha Büyümen gerek. Birgün uctu güvercin uzaklara gitti. Hava cok soguk oldu. Hava yagmurlu oldu. Dayanamadi kücük güvercin cok acikti evine döndü. Iste ne büyük ne kücük birbirine böyle yetinemedi ve özgür ruhlu genc büyügü anlamadi.

Kekkligimi düz ovada avlamasinlar diye genclere övütler verdiler. Gencler övütü ögütüp ögütüp kendi bildikleri gibi davrandilar bazen de onlara uyum saglamaya calistilar. Bazen ortak görüslerde bulustular bazen kactilar.. Gitme dedi bize ögüt veren gel konusalim dedi.

Deryalarda dolastilar bazen el ele bazen kopuk ellerle. Derdi olmayanin dermani olmazmis istee.. Insan manevi gücünü yitiriyor. Maddi gücü ile hareket ediyor. Insan degerli varlik ama hep degerini piyasaya sunmasi gerekiyor. Kendini hep birilerine ispat etmesi gerekiyor.

Ne büyügün kücüge saygisi kaldi ne kücügün büyüge. Tabletler, telefonlar insanlarin siginagi oldu. Cagimiz zindan, hapishane,cagimiz yanlizlik, bencilik, cagimiz  bireyselcilik  . Doyamadi ne genc büyüge ne kücük büyüye. Sevgilerimizi saygilarimizi savurduk. Gelen gecen ati tas. Gencler kaci verdi.Tükeniyoruz iste böyle tüketicinin hergün birsey tüketigi gibi. Tükeniyor sevgiler. saygilar, özlemler.

Generasyon farki islemeler gibi islenmeli bir nakis gibi ortaya nakis cikartmali. Büyük kücügüne, kücük büyügüne birseyler ögretmeli. Bir Zarif bir narin oya yapmali, bir hali dokumali sanki illetisimde kopukluk yerine toparlamali beraber ortak cizgide bulusmali. Illetisim cok önemli. o yüzden her zaman ortak noktada buluşulması lazım. Arinin bal petegi gibi ortak sentez olusturmali